افرادی كه در مناطق سرد و خشك زندگی میكنند با مشكل خشكی و خارش پوست در زمستان آشنا هستند. خشكی پوست ناشی از كمبود آب موجود در پوست میباشد
با توجه به نكات زیر میتوانید از بروز این مشكل جلوگیری كنید.:
قراردادن ناحیه مورد نظر در آب ولرم: بسیاری از كتب و مجلات برای حفظ رطوبت پوست توصیه میكنند كه روزانه، حداقل 7 یا 8 لیوان آب بنوشید ولی این مسئله صحت ندارد. بهترین راه نفوذ آب به درون پوست قرار دادن ناحیه مورد نظر به مدت 15 دقیقه در آب ولرم و همچنین خودداری كردن از استحمام مكرر و روزانه است.
پوستتان را چرب نگه دارید: بعد از هر استحمام از مرطوب كنندههای پوست استفاده كنید چرا كه این مرطوبكنندهها، چربی طبیعی پوست را كه بر اثر استحمام از بین رفته است جبران میكنند و از آنجایی كه چربی طبیعی پوست برای جلوگیری از تبخیر آب پوست ضروری است بنابراین مرطوب كنندهها سبب حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشكی آن میشوند. زمان مصرف مرطوب كنندهها بلافاصله بعد از استحمام و خشك كردن بدن با حوله میباشد. هیچ مرطوب كنندهای نمیتواند با وازلین و پارافین برابری كند، چرا كه آنها هم ارزان هستند و هم بسیار مؤثر. از روغن آفتابگردان و روغن بادام نیز در صورت عدم حساسیت پوستی میتوان استفاده كرد. این روغنها موثر، مطمئن و نرم كننده هستند. در ضمن ارزان قیمت بوده و برای مبارزه با خشكی و خارش پوست در زمستان، بسیار مناسب هستند. از صابون گلیسیرین استفاده كنید : اغلب صابونها دارای مواد قلیایی هستند كه این مواد قلیایی برای پوستهای خشك، تحریك كننده است
طبق آمار به طور تقریبی یك نفر از هر 10 نفر دست كم یكبار سابقه خونریزی شدید از بینی داشته است. خونریزی ممكن است جزئی و یا خیلی شدید باشد. بعد از خونریزیهای قاعدگی، خونریزی بینی شایعترین خونریزی خودبخودی در انسان است كه به علت پارگی عروق مخاط بینی كه بدون محافظ میباشد اتفاق میافتد. شایعترین محل خونریزی در اطفال و بالغین جوان قسمت قدامی تیغه بینی است ( كه ناحیه كیسلباخ kisselbakh یا لیتل little نامیده میشود). خونریزی این ناحیه را میتوان به آسانی كنترل نمود. مشكلترین و پیچیدهترین محل خونریزی در قسمت خلفی – فوقانی جدار خارجی و تیغهی وسط بینی در اشخاص مسن است.
شایعترین علت خونریزی بینی ضربه یا تروما است. ضربههای شدید باعث شكستگی استخوان بینی شده و ضربههای خفیف نظیر دستكاری بینی با انگشت آسیب به ناحیه لیتل وارد آورده و سبب از بین رفتن موكوس محافظ آن ناحیه میشود.
عوامل مهم در كنترل خونریزیهای بینی عبارتند از: علت، محل خونریزی، نحوه معالجه آن.
علت شناسی : عوامل موضعی و عوامل سیستمیك
عوامل موضعی:
در میان عوامل موضعی كه سبب خونریزی بینی میشوند، میتوان از ضربههای وارده به صورت، واكنش التهابی تغییرشكل ساختمانی، وجود جسم خارجی، تماس با مواد شیمیایی سمی، مداخله جراحی و تومورهای داخلی بینی نام برد. ضربهی موضعی یكی از شایعترین علل خون دماغ است. وارد كردن لوله بینی- معدی (افزایش مداوم فشار هوایی بینی) دستكاری داخلی بینی و بازیابی جسم خارجی داخل بینی كه سبب پاسخ التهابی شدید شده است، همه میتوانند مسئول خونریزی بینی باشند عملهای جراحی داخلی بینی و شكستگیهای استخوان بینی، دیواره سینوسهای صورت- كاسه چشم و قاعده جمجمه هم میتواند سبب خون دماغ شوند.
بد شكلیهای ساختمانی:
به شكل مادرزادی یا اكتسابی میتوانند سبب درگیری قسمت غضروفی یا استخوانی تیغهی بینی یا شاخكها شوند. در این حالت هوای دمیده شده با سرعت و تلاطم بیشتری وارد بینی میشود. این مسئله سبب خشكی غشای مخاطی- التهاب و دلمه بستن میشود. برداشتن دلمهها از طریق پاك كردن بینی یا با فشار وارد كردن هوا از راه بینی انسداد یافته عروق خونی سطحی را در معرض قرار میدهد و موجب خونریزی میشود.
سرطانهای متعددی میتوانند با خونریزیهای خودبخودی بینی تظاهر كنند یكی از عوامل خونریزی شدید بینی در پسران، آنژیوفیبروم است. این تومور خوش خیم عروق كه از ناحیه بینی- حلقی منشاء میگیرد ممكن است به صورت خودبخودی یا در پاسخ به ضربه خونریزی كند.
علائم بالینی
بیماران از خونریزی هر دو بینی معمولاً شكایت دارند در حالی كه در حقیقت یك بینی خونریزی دارد. از بیمار باید پرسش كرد اگر دو طرف خونریزی دارد شدت كدام بینی بیشتر است. بهتر است لختههای خون خارج شود بعد به دقت داخل بینی معاینه شود تا محل خونریزی مشخص گردد.
درمان كلی
1- حفظ خونسردی
2- بیمار باید بنشیند و بالاتنهی خود را به جلو خم كند و دهان خود را باز نماید او در این حالت میتواند خون را تف كرده و آن را قورت ندهد سرانجام بالاتنه باید به حالت معمول در آید.
تنها اگر به مدت 5 دقیقه قسمت جلوئی بینی را در سمت خونریزی به روی تیغهی بینی با انگشت دست بفشاریم بسیاری از خونریزیهای بینی مهار میشوند به بیماران گوشزد میشود كه پنبه یا دستمال در بینی خود نگذارند. زیرا ممكن است هنگام در آوردن آنها دچار مشكل شوند و مخاط بینی بیشتر دچار آسیب شوند. اگر سابقه خونریزی شدید یا طولانی وجود دارد یا در حین معاینه بیمار دچار افت فشار خون ارتوستاتیك (كاهش فشار خون وضعیتی) میشود. تعیین سطح هموگلوبین و هماتوكریت جهت تصمیمگیری در مورد ضرورت تزریق خون به بیمار الزامی است.
3- كمپرسهای سرد باید پشت گردن و همچنین پشت بینی گذارده شود.
4- پایین آوردن فشار خون
5- قطع داروهای ضد انعقادی
درمان موضعی
- كوتر كردن (cautery)
- تامپوناد قدامی و خلفی
مهار خونریزی احتیاج به همكاری بیمار و وسایل معاینه دقیق از جمله چراغ پیشانی و ساكشن دارد روشهای متعددی برای هموستاز (توقف خونریزی) وجود دارد كه میتواند از كوتریزاسیون شیمیایی (اسیدتری كلرواستیك و نیترات نقره) و الكتریكی تا تامپون قسمت قدامی و خلفی بینی متفاوت باشد. البته روشهای دیگری از جمله كوتریزاسیون با كمك آندوسكوپی- بستن شریانهای اصلیتر جراحیهای سپتوپلاستی تیغهی بینی و ... وجود دارد.
باید در ابتدا خون، لختهها و اجسام خارجی را خارج شود. سپس از فنیل افرین و لیدوكائین جهت ایجاد انقباض عروقی و بیحسی لازم به شكل موضعی شود. میتوان درست روی همان مخاط شكننده به آرامی یك قلم آغشته به نیترات نقره را به عروق خونی كه به موضع خونریزی میرسند تماس دهیم بهتر است آن رگ خونی كه به محل خونریزی دهنده میرسد سوزانده شود تا این كه مستقیماً خود محل را بسوزانیم.
در صورتی كه امكان كوتریزاسیون نباشد یا با كوتریزاسیون خونریزی كنترل نشود باید از تامپون استفاده كرد.
بدون توجه به روش اقدامی، تامپون بینی باید دست كم 72-48 ساعت باقی بماند هم به دلیل اینكه این پانسمان راه تخلیه سینوسهای اطراف بینی را میبندد و هم به خاطر اینكه احتمال سندرم شوك عفونی كاهش یابد از آنتی بیوتیك استفاده میشود.
حدود 10% خون دماغهای خلفی به روشهای درمانی معمولی پاسخ نمیدهد و مداخله جراحی لازم است.
راهنماییهایی جهت ارجاع به متخصص
خون دماغ مداوم نیازمند به ارزیابی توسط متخصص گوش، حلق و بینی دارد. بیماری كه به بستن قسمت خلفی بینی نیاز دارد باید حتماً توسط پزشك متخصص گوش، حلق و بینی درمان شود. آزمایشهای معمولی كه شامل PT و PTT شمارش پلاكت و زمان سیلان است.
باید در موارد خونریزی شدید بینی انجام شوند سطح هموگلوبین و هماتوكریت باید تعیین شود تا تصمیم بگیریم كه بیمار احتیاج به تزریق خون دارد یا خیر. هنگامی كه خونریزی بند آمد استفاده از قطره كلرورسدیم - اجتناب از دستكاری داخل بینی و استفاده از پماد مناسب بر روی تیغه بینی میتواند از خونریزی مجدد بین جلوگیری كند
هرچند درمان بیماری سرطان در مواردی ممکن است با دشواری هایی همراه باشد اما درصورت تشخیص به موقع می تواند کمک زیادر به درمان باشد لذا در صورت مشاهده علائم هشدار دهنده خاص و مراجعه به موقع به پزشك متخصص می توان موجب شناسایی به هنگام بیماری سرطان شد.
این علائم عبارتند از:
0 تغییر در عادت دفع مدفوع یا ادرار یا پیدا شدن خون در مدفوع یا ادرار
0 بهبود نیافتن زخم های پوستی پس از دو هفته
0 خونریزی یا ترشح غیرطبیعی از مجاری طبیعی بدن
0 توده یا برآمدگی در پستان یا هر نقطه دیگر بدن
0 اشكال در بلع غذا
0 هر گونه تغییر در زگیل یا خال های موجود در بدن
0 سرفه های مداوم یا خونی یا گرفتگی مزمن صدا
علائم یاد شده در بیماری های خوش خیم نیز دیده میشود اما برای تشخیص سرطان در صورت مشاهده این علائم ، فرد حتما باید با پزشك مشورت كند.
گزش حشرات اغلب علائم حادی را در بدن انسان ایجاد نمیکند اما در صورت شدید بودن یا بروز برخی حساسیتها میتواند خطرناک بوده و باعث بروز حساسیتهای شدید شود که در این صورت باید فرد را هر چه سریعتر به پزشک یا مرکز درمانی منتقل کرد.
معمولا اقدامات لازم در برخورد با گزش حشراتی چون زنبور تنها به در آوردن نیش حشره (اگر در محل گزش مانده باشد) و گذاشتن یک کیسه یخ روی محل گزش محدود میشود تا از درد و التهاب آن کاسته شود و در موارد خاص زنبورگزیدگی که بسیار شایع است معمولا خطر خاصی ایجاد نمیشود اما در صورت متعدد بودن تعداد نیشها یا بروز حساسیتهای شدید (آنافیلاکس) میتواند کشنده باشد.
همچنین سابقه گزش در افراد حساس یک نکته منفی است و خطر بروز حساسیتهای شدید را افزایش میدهد، به علاوه گزیدگی در ناحیه سر و صورت نیز خطرناک است و میتواند باعث ایجاد تورم در این نواحی و انسداد راههای هوایی شود.
در صورت بروز چنین حوادثی ابتدا با استفاده از پنس، موچین یا وسایل مشابه نیش حشره را خارج کنید؛ زیرا فشار اعمال شده در حین کار میتواند باعث خروج باقیمانده سم از نیش و ورود آن به بدن بیمار شود. محل گزش را با آب سرد و صابون شسته و زیورآلات، ساعت و لباسهای تنگ را از بدن خارج کنید و با کمپرس آب سرد از تورم و قرمزی و درد محل گزش جلوگیری کنید. همچنین گذاشتن خمیر درست شده از جوش شیرین و آب نیز میتواند باعث کاهش درد در محل گزش شود.