khul محقق تبتی معتقد است :" تمام امراض جسمی از مشکلات روحی سرچشمه می گیرد "  تخلیه تنش ها ی روحی و التیام آن ، راهی است جهت رهایی از هرگونه اختلال ارگانی جسمی در بدن واینکه هاله ی انسان به معنای واقعی بتواند بدون مواجه شدن با مانع و سدی آزادانه به هر طرف حرکت کند. در این جاست که می توانیم بگوییم هاله ی خود را بیدار کرده ایم . این بدان معنی است که : هر چه قدر انرژی معنوی و روحی که  از طریق چاکرای فوقانی سر (در هاله انسان مراکزی برای ورود و خروج انرژی وجود دارد که چاکرا نامیده می شود) به ما وارد می شود بیشتر باشد ، هاله ما پررنگ تر است .

روح در واقع انعکاس یک نیروی ماورای دنیوی است که خداوند پس از خلق ، آن را در کالبد جسمانی وی در زمین جای می دهد . با اتصال به دنیای ماوراء و الهی ، روح ما در حالتی آرام و بدون تنش قرار می گیرد. شاید اصلا" متوجه این موضوع  به معنای دقیق نشویم  ولی می فهمیم که روح ما در وضعیتی آرام بسر می برد.

ما همواره بدنبال سلامتی ، موفقیت و شادکامی در دنیای مادی هستیم ، غافل از اینکه ذاتا" خود ما با بی اعتنایی به روح و روان خود ، مانعی هستیم برای نیل به همه ی اهداف فوق . زمانی که به محدودیتهای دنیای مادی و معایب آن پی ببریم ، ناخودآگاه  مجبور به ارتقاء وضعیت روحی  خود جهت رسیدن به آرامش وسلامتی کامل می شویم .در غیر این صورت " بی قراری روحی " ایجاد می شود.

بسیاری از عوامل هستند که در ایجاد حالت " بی قراری روحی " نقش دارند ودر این اوضاع است که ما سعی می کنیم وضعیت آشفته خود را تغییر و ترمیم کنیم ، مثل ؛ ورشکستگی مالی ، از دست دادن نزدیکان ، زمانی که به هر دلیلی خود را در مقابل یک بحران روحی ناگهانی می بینیم و یا نزدیک به زمان مرگ هستیم ، و یا  وقتی که در برابر اهداف دنیوی ( موفقیتها ، کامیابی و سلامتی ) خود را ناتوان ببینیم.  احتمال وقوع این حالت در مورد افراد حساس و عاطفی بیشتر است.

صرف نظر از عوامل ایجاد این حالات روحی ، همه ی انسان ها نیاز دارند که با ضمیر نا خود آگاه و روح خود ارتباط برقرار کنند تا درجه ی آرامش ایده آل برسند ، در اینجا به راهکارهایی از علم مدیتیشن ( روشی از روان درمانی ) اشاره شده است که با تمرین آنها می توانید تاحدی به ماهیت روحی خود پی ببرید :

در یک اتاق تاریک بنشینید ، چشمانتان را ببندید و بدن خود را کاملا" در حالی راحت قرار دهید ، هفت بار نفس عمیق بکشید . ( دم عمیق و بازدم آهسته ) ، بر تمام بدن خود تسلط داشته باشید ، به مدت چند ثانیه بروی تمام نقاط پاهای خود تمرکز کنید و دوباره تنفسی عمیق بکشید و در این موقع حس می کنید که پاهای شما وجود خارجی ندارد. حال ، چند ثانیه ای  بروی نیم تنه بالایی ، قفس سینه و ناحیه کمر ، تمرکز کنید و دوباره نفسی عمیق بکشید. در مرحله بعد همین کار را در ناحیه سر انجام دهید . بعد از هر  مرحله ، باز هم حس می کنید آن عضو از بدن شما وجود خارجی ندارد. با وجود این حس و انجام تنفس های عمیق ، نهایتا" شما با خود می گویید : "مثل اینکه من جسم ندارم و  جدا و بدون آن زنده هستم!" . به مدت 30 ثانیه در همان وضعیت بمانید .

هالی ارغوانی در اطراف خود حدود 6 متر بالاتر از جسم و زمین تجسم کنید و آهسته بگویید :" این جسم معنوی من است که  اجازه داده در مورد همه چیز در زندگیم فکر و تجربه کنم ، ولی این خود من نیستم ! تصور کنید که این هاله بخار شد و در هوا محو شد ، در اینجاست که باز هم آهسته می گویید : من نه خود جسم مادی هستم و نه احساسات و افکارم ، من به خودی خود و مستقل از همه ی اینها هستم و وجود دارم . برای 30 ثانیه در همان وضعیت بمانید .

به آرامی با خود بگویید :" من تنها یک جسم نیستم ، جسمم تنها وسیله ای است برای به حرکت درآوردن روح .من افکار و احساساتم نیستم ، آنها تنها حاصل از روح من هستند ، ذهن من ابزاری برای روحم است . من خود روحم هستم !!این خود من هستم ، من دارای هوش ، استعداد و عشق الهی هستم و می توانم با خدا ارتباط برقرار کنم . بله من یک روح هستم !!

به مدت 5 دقیقه به همان حال بمانید و به آرامی از وضعیت خود خارج شوید: آهسته چشمها را باز کنید ، چند بار نفس عمیق بکشید .

با انجام این تمرین ، احساس سبکی می کنید و  به یک آرامش فوق العاده روحی دست می یابید . فهمیدید که شما تنها یک کالبد جسمی و یا افکار و احساساتتان نیستید ، جسم و فکر شما محو شد و خود شما باقی ماندید . این "شمایی " که در این تمرین مدیتیشن به آن رسیدید ، روح شما است . هم اکنون ، آرام و  سبکتر شده اید.

این تمرین را هر روز ، مخصوصا" زمانی که به بحرانی روحی دچار می شوید  ،انجام دهید .

این تمرین باعث ایجاد آرامش و برانگیخته شدن نیروی عشق الهی در شما می شود.

افرادی كه در مناطق سرد و خشك زندگی می‌كنند با مشكل خشكی و خارش پوست در زمستان آشنا هستند. خشكی پوست ناشی از كمبود آب موجود در پوست می‌باشد

 با توجه به نكات زیر می‌توانید از بروز این مشكل جلوگیری كنید.:

 قراردادن ناحیه مورد نظر در آب ولرم: بسیاری از كتب و مجلات برای حفظ رطوبت پوست توصیه می‌كنند كه روزانه، حداقل 7 یا 8 لیوان آب بنوشید ولی این مسئله صحت ندارد. بهترین راه نفوذ آب به درون پوست قرار دادن ناحیه مورد نظر به مدت 15 دقیقه در آب ولرم و همچنین خودداری كردن از استحمام مكرر و روزانه است.

 پوستتان را چرب نگه دارید: بعد از هر استحمام از مرطوب كننده‌های پوست استفاده كنید چرا كه این مرطوب‌كننده‌ها، چربی طبیعی پوست را كه بر اثر استحمام از بین رفته است جبران می‌كنند و از آنجایی كه چربی طبیعی پوست برای جلوگیری از تبخیر آب پوست ضروری است بنابراین مرطوب كننده‌ها سبب حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشكی آن می‌شوند. زمان مصرف مرطوب كننده‌ها بلافاصله بعد از استحمام و خشك كردن بدن با حوله می‌باشد. هیچ مرطوب كننده‌ای نمی‌تواند با وازلین و پارافین برابری كند، چرا كه آنها هم ارزان هستند و هم بسیار مؤثر. از روغن آفتاب‌گردان و روغن بادام نیز در صورت عدم حساسیت پوستی می‌توان استفاده كرد. این روغنها موثر، مطمئن و نرم كننده هستند. در ضمن ارزان قیمت بوده و برای مبارزه با خشكی و خارش پوست در زمستان، بسیار مناسب هستند. از صابون گلیسیرین استفاده كنید : اغلب صابون‌ها دارای مواد قلیایی هستند كه این مواد قلیایی برای پوست‌های خشك، تحریك كننده است

طبق آمار به طور تقریبی یك نفر از هر 10 نفر دست كم یكبار سابقه خونریزی شدید از بینی داشته است. خونریزی ممكن است جزئی و یا خیلی شدید باشد. بعد از خونریزی‌های قاعدگی، خونریزی بینی شایعترین خونریزی خودبخودی در انسان است كه به علت پارگی عروق مخاط بینی كه بدون محافظ می‌باشد اتفاق می‌افتد. شایعترین محل خونریزی در اطفال و بالغین جوان قسمت قدامی تیغه بینی است ( كه ناحیه كیسلباخ kisselbakh یا لیتل little نامیده می‌شود). خونریزی این ناحیه را می‌توان به آسانی كنترل نمود. مشكل‌ترین و پیچیده‌ترین محل خونریزی در قسمت خلفی – فوقانی جدار خارجی و تیغه‌ی وسط بینی در اشخاص مسن است.

شایعترین علت خونریزی بینی ضربه یا تروما است. ضربه‌های شدید باعث شكستگی استخوان بینی شده و ضربه‌های خفیف نظیر دستكاری بینی با انگشت آسیب به ناحیه لیتل وارد آورده و سبب از بین رفتن موكوس محافظ آن ناحیه می‌شود.

عوامل مهم در كنترل خونریزی‌های بینی عبارتند از: علت، محل خونریزی، نحوه معالجه آن.

علت شناسی : عوامل موضعی و عوامل سیستمیك

عوامل موضعی:

 در میان عوامل موضعی كه سبب خونریزی بینی می‌شوند، می‌توان از ضربه‌های وارده به صورت، واكنش التهابی تغییرشكل ساختمانی، وجود جسم خارجی، تماس با مواد شیمیایی سمی، مداخله جراحی و تومورهای داخلی بینی نام برد. ضربه‌ی موضعی یكی از شایعترین علل خون دماغ است. وارد كردن لوله بینی- معدی (افزایش مداوم فشار هوایی بینی) دستكاری داخلی بینی و بازیابی جسم خارجی داخل بینی كه سبب پاسخ التهابی شدید شده است، همه می‌توانند مسئول خونریزی بینی باشند عمل‌های جراحی داخلی بینی و شكستگی‌های استخوان بینی، دیواره سینوس‌های صورت- كاسه چشم و قاعده جمجمه هم می‌تواند سبب خون دماغ شوند.

بد شكلی‌های ساختمانی:

به شكل مادرزادی یا اكتسابی می‌توانند سبب درگیری قسمت غضروفی یا استخوانی تیغه‌ی بینی یا شاخك‌ها شوند. در این حالت هوای دمیده شده با سرعت و تلاطم بیشتری وارد بینی می‌شود. این مسئله سبب خشكی غشای مخاطی- التهاب و دلمه بستن می‌شود. برداشتن دلمه‌ها از طریق پاك كردن بینی یا با فشار وارد كردن هوا از راه بینی انسداد یافته عروق خونی سطحی را در معرض قرار می‌دهد و موجب خونریزی می‌شود.

سرطان‌های متعددی می‌توانند با خونریزی‌های خودبخودی بینی تظاهر كنند یكی از عوامل خونریزی شدید بینی در پسران، آنژیوفیبروم است. این تومور خوش خیم عروق كه از ناحیه بینی- حلقی منشاء می‌گیرد ممكن است به صورت خودبخودی یا در پاسخ به ضربه خونریزی كند.

علائم بالینی

بیماران از خونریزی هر دو بینی معمولاً شكایت دارند در حالی كه در حقیقت یك بینی خونریزی دارد. از بیمار باید پرسش كرد اگر دو طرف خونریزی دارد شدت كدام بینی بیشتر است. بهتر است لخته‌های خون خارج شود بعد به دقت داخل بینی معاینه شود تا محل  خونریزی مشخص گردد.

درمان كلی

1- حفظ خونسردی

2- بیمار باید بنشیند و بالاتنه‌ی خود را به جلو خم كند و دهان خود را باز نماید او در این حالت می‌تواند خون را تف كرده و آن را قورت ندهد سرانجام بالاتنه باید به حالت معمول در آید.

تنها اگر به مدت 5 دقیقه قسمت جلوئی بینی را در سمت خونریزی به روی تیغه‌ی بینی با انگشت دست بفشاریم بسیاری از خونریزی‌های بینی مهار می‌شوند به بیماران گوشزد می‌شود كه پنبه یا دستمال در بینی خود نگذارند. زیرا ممكن است هنگام در آوردن آنها دچار مشكل شوند و مخاط بینی بیشتر دچار آسیب شوند. اگر سابقه خونریزی شدید یا طولانی وجود دارد یا در حین معاینه بیمار دچار افت فشار خون ارتوستاتیك (كاهش فشار خون وضعیتی) می‌شود. تعیین سطح هموگلوبین و هماتوكریت جهت تصمیم‌گیری در مورد ضرورت تزریق خون به بیمار الزامی است.

3- كمپرس‌های سرد باید پشت گردن و همچنین پشت بینی گذارده شود.

4- پایین آوردن فشار خون

5- قطع داروهای ضد انعقادی

درمان موضعی

- كوتر كردن (cautery)

- تامپوناد قدامی و خلفی

مهار خونریزی احتیاج به همكاری بیمار و وسایل معاینه دقیق از جمله چراغ پیشانی و ساكشن دارد روش‌های متعددی برای هموستاز (توقف خونریزی) وجود دارد كه می‌تواند از كوتریزاسیون شیمیایی (اسید‌تری كلرواستیك و نیترات نقره) و الكتریكی تا تامپون قسمت قدامی و خلفی بینی متفاوت باشد. البته روش‌های دیگری از جمله كوتریزاسیون با كمك آندوسكوپی- بستن شریان‌های اصلی‌تر جراحی‌های سپتوپلاستی تیغه‌ی بینی و ... وجود دارد.

باید در ابتدا خون، لخته‌ها و اجسام خارجی را خارج شود. سپس از فنیل افرین و لیدوكائین جهت ایجاد انقباض عروقی و بی‌حسی لازم به شكل موضعی شود. می‌توان درست روی همان مخاط شكننده به آرامی یك قلم آغشته به نیترات نقره را به عروق خونی كه به موضع خونریزی می‌رسند تماس دهیم بهتر است آن رگ خونی كه به محل خونریزی دهنده می‌رسد سوزانده شود تا این كه مستقیماً خود محل را بسوزانیم.

در صورتی كه امكان كوتریزاسیون نباشد یا با كوتریزاسیون خونریزی كنترل نشود باید از تامپون استفاده كرد.

بدون توجه به روش اقدامی، تامپون بینی باید دست كم 72-48 ساعت باقی بماند هم به دلیل اینكه این پانسمان راه تخلیه سینوس‌های اطراف بینی را می‌بندد و هم به خاطر اینكه احتمال سندرم شوك عفونی كاهش یابد از آنتی بیوتیك استفاده می‌شود.

حدود 10% خون دماغ‌های خلفی به روش‌های درمانی معمولی پاسخ نمی‌دهد و مداخله جراحی لازم است.

راهنمایی‌هایی جهت ارجاع به متخصص

خون دماغ مداوم نیازمند به ارزیابی توسط متخصص گوش، حلق و بینی دارد. بیماری كه به بستن قسمت خلفی بینی نیاز دارد باید حتماً توسط پزشك متخصص گوش، حلق و بینی درمان شود. آزمایش‌های معمولی كه شامل PT و PTT شمارش پلاكت و زمان سیلان است.

باید در موارد خونریزی شدید بینی انجام شوند سطح هموگلوبین و هماتوكریت باید تعیین شود تا تصمیم بگیریم كه بیمار احتیاج به تزریق خون دارد یا خیر. هنگامی كه خونریزی بند آمد استفاده از قطره كلرورسدیم - اجتناب از دستكاری داخل بینی و استفاده از پماد مناسب بر روی تیغه بینی می‌تواند از خونریزی مجدد بین جلوگیری كند